Γιατί είναι βαρβαρότητα να έχεις χρόνια σύντροφο ένα ζωάκι και όταν αρρωσταίνει ,γερνάει, τυφλώνεται, δεν ακούει και θέλει μεγάλη υπομονή, κουράγιο και αγάπη μέχρι να τελειώσει η μικρή ζωούλα του, τότε ακριβώς. που σε έχει μεγάλη ανάγκη, τότε το πετάς σα σκουπίδι στο δρόμο (κυριολεκτικά!!! με την ελπίδα να το αποτελειώσει κάποιο αυτοκίνητο).
Αν αυτό δεν είναι βαρβαρότητα, ανευθυνότητα, υποανάπτυκτη συμπεριφορά, τότε τί είναι;
Τι είναι το ζώο; Και μάλιστα το ζώο που μαζί του έχεις ζήσει, έχεις γελάσει, έχεις παίξει, έχεις χαρεί ; ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ; ΜΟΛΙΣ ΠΑΛΙΩΣΕΙ Ή ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΤΟ ΠΕΤΑΜΕ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ;
ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΥΚΟΛΙΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΣΥΜΠΟΝΑ ΕΝΑ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟ ΖΩΟ, ΔΕ ΣΥΜΠΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ, ΚΑΤΑ ΚΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΧΗ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ ΚΑΙ "ΑΧΡΗΣΤΩΝ" ΠΙΑ ΟΝΤΩΝ, ΖΩΩΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ "ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ" . ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ!!!! ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΙΜΗΜΑ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ!!!! ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!! ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου